De wijnlanden

Maandag 4 maart Vanochtend n vroege start. Al om 7 uur ontbijten, maar eigenlijk geen probleem. Zijn nog steeds om 5 uur s ochtends klaarwakker. Keurig op tijd opgehaald om 8 uur bij ons hotel voor de Undurraga wijntour. Vonden het wel leuk om deze uit te kiezen omdat we die natuurlijk regelmatig thuis drinken van de AH. Alles goed georganiseerd. Als je opgehaald bent van het hotel ga je naar n centraal verzamelpunt van alle dagtoers. Daar met n klein groepje (schat 12 personen) met onze gids die gelukkig Engels sprak, Santiago uitgereden naar het zuiden. Naar Maipa valley. Onderweg al veel te weten gekomen waarom Chili zo'n uniek wijnland is. Aan de ene kant het Andes gebergte, aan de andere kant het kustgebergte. En daar tussenin valleien, met n bijzonder klimaat en bijzondere bodem. Rondom Santiago heel veel zon en weinig regen. Zeer geschikt voor de rode wijnen, zoals merlot, carmenere, cabernet sauvignon, etc. Aan de kust en meer naar het zuiden is er 6 uur minder zon en meer regen, dus meer geschikt voor de witte wijnen. Ook de kuststeken bij Valparioso. Na ongeveer een klein uur rijden aangekomen bij hEt landgoed van de familie Undurraga schitterend gelegen in de vallei, met n zeer mooi aangelegd park erbij. Sinds n aantal jaar is het eigendom van n collectief. De getallen van liters wijn, hectares met druiven, zijn duizelingwekkend. Veel geleerd over het gehele proces tot en met de export. Rondgelopen over de velden in weer n temperatuur van zo'n 30 graden. In de kelders de opslag van de vaten en ook grote silo's. Overal ruik je de wijn. AH is de enige importeur van hen in Nederland. Zijn nemen voornamelijk de zgn. Mass production wijnen af. Ook de aliwen wijnen zijn van hen. Hiermee geven ze gedeeltes van de omzet terug aan de Mapucho indianen, van wie het oorspronkelijke land was. En dan natuurlijk proeven!! Vooral de sauvignon blanc vonden wij erg lekker. Hun pronkstuk is de carmenere van Founders Collection (niet in Nederland verkrijgbaar). Het is zeker de moeite waard en interessant om een bezoekje te brengen aan dit wijngebied en wijnhuizen. Op de terugweg nog veel met de gids gesproken, over Chili en de Chilenen. Er wordt bijna geen Engels gesproken, soms door jongere mensen in de restaurant, een klein beetje. Maar onze gids Rodrigues sprak 4 talen (waaronder Japans) en was opgeleid als vertaler. Maar het werk van gids vond hij boeiender. Grote problemen hebben zij nog met de Mapucho indianenbevolking. Verder is er sinds een jaar ook bij hen immigratie gereguleerd. Zij hebben veel immigranten uit Haïti , na de aardbeving aldaar. Zij kennen verder geen sociaal stelsel met bijstand of minimumloon of AOW. Je betaalt zelf pensioen (10 % van je salaris) en dat is vaak niet toereikend als je 65 bent. Chili was n erg veilig land zei hij en de politie was niet om te kopen. Maar criminaliteit komt in iedere grote stad voor, dus ook in Santiago, met 7 miljoen mensen en waar 40% van de Chileense bevolking woont. Maarten had op de heenweg aan hem gevraagd waar je een chileens nummerbord (van de auto) kon kopen. Dat had hij ook al geregeld. We ontmoeten straks een man die deze nummerplaten verkoopt, op het metrostation. Zijn wel oudere want de actuele nummerplaten mochten niet verkocht worden. Ben benieuwd.... Daarna even wat eten en tegen de avond gaan we naar de hoogste toren van Santiago waar Maarten foto's van zonsondergang gaat maken.

Morgen vliegen we om half 10 naar san Pedro de Atacama in het noorden. Daar blijven we 1 nacht en komen woensdag weer terug naar dit hotel in Santiago. Dus de grote bagage laten we hier. In san Pedro gaan we de zoutvlakten en maanlandschap bezichtigen. Hebben daar ook al n Tour geboekt.

Ps. Inmiddels is het avond en heeft Maarten inderdaad zijn nummerbord. Keurig netjes afgeleverd op de afgesproken plaats . Nog lekker rustig gaan eten en daarna.... De hoogste toren van zuid Amerika opgegaan. Het is de toren die blauw verlicht is. S avonds en zeer kenmerkend voor Santiago. Onderin een geweldige mall van 5 verdiepingen met mooie dure winkels (nog even geshopt) en toen 62 verdiepingen omhoog. Alles glas daarboven. Deze toren is meer dan 300 m. De empire state building is wat hoger. De zon onder zien gaan (prachtig) en daarna toen het donker was, kijk je uit over duizenden lichtjes. Magisch! Ook al heb ik voornamelijk achteraan op het bankje gezeten, toch alles goed kunnen zien en Maarten heeft zijn geweldigste foto's kunnen maken. Morgen weer op tijd op. Om 7 uur met de taxi naar de luchthaven .