Valpairiso en Viña del mar

Vrijdag 8 maart Woensdag nog leuke dingen gekocht in San Pedro. Het blijft n bijzondere plek om te zijn. Kleurrijk, stoffig, slaperig (warm), enkel laagbouw van rood gesteente met veranda's wat je toch wel n gevoel geeft dat je in een andere wereld bent aangeland. De transfer en vlucht terug naar Santiago liepen precies vlgs. Plan. Rond 9 uur s avonds waren we weer terug in ons hotel in Santiago ( voelt n beetje als thuiskomen).

Donderdag 9 maart Vandaag een Tour geboekt naar Valpairiso aan de kust van de Pacific, iets ten noorden van Santiago. (Wordt hier trouwens uitgesproken als Balpairiso en Bina del mar.. En wij heten fam. Bossen...). Door n druk Santiago met een kleine groep rond half 9 vertrokken. De scholen zijn hier deze week weer begonnen na de zomervakantie, dus flinke drukte. We waren de enige die Engels spraken in de groep tussen Mensen uit Chili, Argentinië, Bolivia, Peru, Colombia en Brazilië. (Maarten en ik toch maar besloten om Spaans te gaan leren). Maar onze gids Juan vertaalde alles speciaal voor ons en was ook onderweg altijd alles nog ns extra aan ons uit aan leggen. Na Santiago en de Maipa vallei naar het kustgebergte gereden. En na een lange tunnel kwamen we in een vallei, waar vooral fruit werd geteeld. Alles wat je maar denken kunt, voornamelijk voor de export. Een ander klimaat hier, dus ook goed klimaat voor....druiven voor de witte wijn (!). Onderweg dus gestopt bij domein Casablanca, om daar de overheerlijke Sauvignon blanc te proeven. Deze wijn wordt niet naar Europa geëxporteerd. Daarna verder door het kustgebergte en fraaie landschap om uiteindelijk bij Valpairiso aan te komen. Je kijkt je ogen uit. Een bonte verzameling huizen in alle kleuren van de regenboog, die over 45 steil aflopende heuvels naar zee liggen. Ik had niet gedacht dat het zo enorm groot zou zijn. Je ziet plaatjes van de gekleurde huizen op een helling, als je foto's ziet. Maar wist niet dat het 45 (!) heuvels waren, met straatliften en kabelsporen. De binnenstad van Valpairiso staat op de werelderfgoedlijst van de Unesco. En je moet het zien, dit kleurrijke geheel, met op de achtergrond de Pacific. Door onze gids rondgeleid, op een van de heuvels. Vlgs mij is iedere heuvel een subcultuur op zich met eigen scholen, winkeltjes, kerken die allemaal steil op heuvels liggen en uitkijken op zee. Langs het huis waar (jawel) Pablo Neruda gewoond heeft, en toen een wandeling langs kleine staatjes met werkelijk prachtige murals. Deze hedendaagse kunst is een uiting van vele (grote en kleine) verhalen die verteld worden. En de gids gaf over sommige dan ook uitleg. We kennen ze tegenwoordig ook in Heerlen (!) Aan het einde van onze wandeling gingen we met ...de funicular naar beneden naar de haven. Deze kabelbaan was gelukkig niet zo lang als op de San Cristobal, maar wel erg steil!! Het havengebied op zich is al een dag bezoeken waard. Altijd levendig, marktjes en vele koloniale gebouwen hier. In 1536 door Pedro de Valdivia als im- en exporthaven bestempeld voor schepen langs de grote oceaan. In de haven trouwens waarschuwingsborden voor tsunami's. Dan kun je inderdaad beter boven op de heuvel zitten . Eigenlijk te kort de tijd hier, maar we gingen nog door naar Viña del mar. Langs een prachtige kustweg gereden. Maar eerlijk gezegd viel Viña del mar tegen. Het is vrij jong en lijkt een beetje op de Spaanse costas. Veel hoogbouw, hotels, casino's modern maar niet met karakter. De gids zei dat Viña vergeleken werd met Miami. Je moet er van houden. Er hebben hier vooral rijke Spanjaarden gewoond in huizen als kastelen (tegenwoordig musea). We hebben hier wel met de groep in een leuk restaurantje gegeten aan de zee. Daarna nog even gewandeld langs het strand en de Pacific. Lekkere temperatuur hier, met wat zeewind. Terug naar Santiago waar we pas om half 9 weer ins ons hotel waren. Omdat dit onze laatste avond in Santiago is, nog even een wandelingetje door 'onze ' buurt en laatste drankje gedaan op het levendige pleintje om de hoek. Wat is het toch anders, als het s avonds nog warm is en mensen in T shirtjes buiten lopen. Vrijwel nooit regen hier!

Morgenochtend worden we om 11 uur opgehaald en naar San Antonio gebracht waar de cruise terminal is. Ongeveer 2 uur rijden naar het zuiden. Vanaf 1 uur kunnen we gaan inschepen bij de ms Zaandam van de Holland Amerika lijn. Met een beetje weemoed nemen we afscheid hier van de stad. Lijkt n beetje afscheid van Chili, maar we blijven natuurlijk nog enkele dagen langs de kust van Chili varen en enkele plaatsen in Patagonië aandoen. Zaterdag is een volledige dag op zee. En ik denk dat we die nodig hebben, om bij te komen. We kunnen in ieder geval Santiago / Chili aanraden. De mensen zijn vriendelijk, relaxed, behulpzaam. De wijk Providencia is wat ons betreft de beste wijk hier. Het centrum is een beetje aan opknappen toe, maar overal is leven. We hadden zeker nog veel langer hier willen blijven maar eerlijk gezegd in het tempo van deze 1e week, houd je het geen 3 weken vol! Dus ik ga de komende dagen aan boord ook ns beginnen aan mijn 6 boeken die op mijn ereader staan. Zondag zijn we in Puerto Montt. Ik hoop dat het gaat lukken hier en daar met de WiFi .